आ जोगवाई छे जाग्या तणी - Rare Opportunity

आ जोगवाई छे जाग्या तणी, अने विचार माहें समझण। जे समझो ते जागजो, पण आ अवसर अरधो खिण।। रास 1/51

"આ મનુષ્યદેહ આપણને પૂર્ણ રીતે જાગૃત થવાનો એક અનન્ય અને સુવર્ણ અવસર આપે છે. આવી વિચારશીલ દૃષ્ટિ જ આપણાં બુદ્ધિબળ અને વિવેકશીલતાનું પ્રતિક છે. જે જિજ્ઞાસુઓએ પરબ્રહ્મ ધણીની ઓળખની મહિમાને સમજી લીધી છે, તેમણે તો આ જ ક્ષણે પોતાની મૂળ પર-આત્મિક બુદ્ધિને જાગૃત કરી લેવી જોઈએ — કારણ કે આ અવસર માત્ર અડધા ક્ષણ માટે, એટલે કે અત્યંત થોડી વખત માટે જ મળ્યો છે. કોણ જાણે ચિત્તની આ સતર્ક અવસ્થા ક્યારે બદલાઈ જાય કે શ્વાસ પણ ક્યારે છૂટી જાય!"

युवा- वृद्धों के लिए:

"यह मनुष्य-तन हमें समग्र रूप से जागृत होने का एक अद्वितीय और सुनहरा अवसर प्रदान करता है। ऐसी विचारशील दृष्टि ही हमारी वास्तविक बुद्धिमत्ता और विवेकशीलता का संकेत है। जिन जिज्ञासुओं ने परब्रह्म धणी की पहचान की महिमा को समझ लिया है, उन्हें चाहिए कि वे इसी क्षण अपनी मूल बुद्धि को जाग्रत कर लें — क्योंकि यह अवसर केवल आधे क्षण, अर्थात् अति अल्प समय के लिये ही हमें मिला है। कौन जानता है, चित्त की यह सजगता की अवस्था कब परिवर्तित हो जाये या साँस भी कब छूट जाये!" 

किशोर अवस्था के लिए :

"यह मनुष्य-जीवन हमें एक खास मौका देता है — अपने आप को गहराई से समझने और जागरूक बनने का। जब हम सोचते हैं कि हम कौन हैं, क्यों हैं, और क्या सही है — तो यही असली समझदारी और विवेक कहलाता है।

जो लोग परब्रह्म धणी (ईश्वर) को पहचानने की महानता को समझ चुके हैं, उन्हें चाहिए कि वे इस पल अपनी असली बुद्धि को जाग्रत करें — क्योंकि यह मौका बहुत ही छोटा है, जैसे सिर्फ आधा क्षण!

कौन जानता है, हमारा मन कब बदल जाए या कब साँस रुक जाए? इसलिए जब तक यह सजगता है, इस मौके को पहचानो और अपने भीतर के सत्य को जगाओ।"

कविता के रूप में:

यह जीवन है अनमोल रतन,

जागो इसमें मन और तन।

समझो खुद को, खोजो बात,

क्यों आए हो, क्या है जात।

जो सोचें गहरा, वो हैं ज्ञानी,

अंदर देखें, पाएँ कहानी।

जिसने जाने सच्चा धाम,

उसको चाहिए ना करे आराम।

जागो अब, न समय गंवाओ,

सच्ची बुद्धि को जगमगाओ।

यह पल है बस आधा क्षण,

फिर न मिलेगा ऐसा धन।

कब मन बदले, कब सांस रुके,

कौन जाने समय क्या बुनके।

जब तक है यह होश संभालो,

अपने भीतर दीप जलाओ।

Chopai:

Aa jogvai che jagya tani, 

ane vichar mahe samajhan.

Je samajho te jagjo, 

pan aa avsar ardho khin.

Raas 1/51

Adults version:

"This human body offers us a rare and golden opportunity to awaken in a complete and holistic way. Such a contemplative perspective is a true sign of our inner wisdom and discernment. Those seekers who have understood the glory of recognizing the Supreme Being, the Parabrahma Lord, should awaken their original intelligence at this very moment — for this opportunity has come to us only for half a moment, that is, for an extremely brief time. Who knows when such a state of mental awareness may change, or even when the breath itself may cease!"

Youth Version: 

"This human life is a rare and golden chance to truly wake up and understand who we are. Thinking in this way shows our real wisdom and awareness. Those who have realized the greatness of the Supreme Being—Parabrahma—should awaken their true inner understanding right now. This chance is very short, like just half a moment. We don't know when our awareness might fade, or even when our next breath may stop." 

Poetic version:

This human life, so rare, so bright,

A golden chance to find the light.

To wake the soul, to truly see,

The truth behind what life can be.

Such thoughts reveal a mind that's wise,

That looks within, beyond the skies.

Those who feel the Beloved is near,

Should wake their hearts while they are clear.

This moment's gift is short and small,

A fleeting spark — and that is all.

Who knows how long the mind will stay,

Or when the breath will slip away?

So rise, reflect, and clearly see—

This moment holds eternity.

કવિતા રૂપે: 

આ જીવન છે અનમોલ રતન,

જાગો તમારું મન અને જણ।

સમજો ખુદને, શોધો સાચ,

શા માટે આવ્યા, શું છે કામ?

જેઓ વિચારે ઊંડાણથી,

અંદર જુએ, ખબર પામી।

જેણે સાચા ધામ ધણી ઓળખ્યા,

એ હવે આરામ ના રાખે થોડા।

હવે જાગો, સમય કરો ના ખોટો,

સાચી જાગ્રત બુદ્ધિ તેજથી છાંટો।

આ પળ છે બસ અડધી જ રીત,

પછી નહિ મળે એવું ચીત।

ક્યારે મન બદલાઈ જાય,

ક્યાં શ્વાસ થમાવી જાય?

જ્યાં સુધી છે હોશમાં જાત,

અંદર પ્રગટાવો પ્રકાશની વાત। 

બીજી રીતે:

મનુષ્યદેહ એ દુર્લભ દાન,

જાગૃત થવાનો સુવર્ણ પ્રદાન।

અવસર મળ્યો છે અલભ્ય ઘણો,

જાગો હવે, ના ગુમાવો પળો।

વિચારશીલ દૃષ્ટિ ધરાવજે,

જેમ વિવેકી પ્રજ્ઞા જલાવે।

જે જાણે ધણી પરબ્રહ્મને સામ,

તેણે જાગવું છે આજનું કામ।

મૂળ બુદ્ધિને તુરંત જગાડો,

અંતરની પ્રભા હવે પ્રગટાડો।

આ ક્ષણ છે માત્ર અડધો ક્ષણ,

ટૂંકો છે સમય, જીવન છે પાણીવળ ।

ચિત્ત ક્યારે બદલાઈ જાય,

કે શ્વાસ ક્યારે છૂટી જાય?

એથી પહેલાં જાગી જાવ,

આત્મપથે પ્રકાશ પાવ।

ચર્ચા:

1. "મનુષ્યદેહને 'સુવર્ણ અવસર' કહેવાનું શું અર્થઘટન છે?"

→ આ પ્રશ્ન દ્વારા સમજાવી શકાય કે માનવ જીવનમાં જાગૃતિ, આત્મજ્ઞાન અને પરમાત્મા તરફ આગળ વધવાનો કેટલો મહત્ત્વનો મોકો છે જે અન્ય યોનિમાં મળતો નથી।

2. "વિચારશીલ દૃષ્ટિ અને પરમાત્માની ઓળખમાં કેવી સંકળાયેલી છે?"

→ એ ચર્ચા માટે ઉત્તમ છે કે કેવી રીતે આંતરિક ચિંતન અને વિવેકશીલતા માણસને પરમાત્માની મહિમા સમજવામાં સહાય કરે છે।

3. "અલ્પ અવસર અને અશાશ્વત શ્વાસ વચ્ચે શું સંદેશો છુપાયેલો છે?"

→ અહીંથી આત્મચિંતન થાય છે કે સમય ન બદલાઈ જાય એ પહેલા જ આત્મબુદ્ધિ કેમ જગાડવી જોઈએ — અને શાશ્વતતા માટે શું તૈયારી કરવી જોઈએ।